Als morgen niet meer is,
en geen dageraad nog komt,
verdampen dromen in wolken,
tranen die als regen binnensijpelen
in harten met warme gedachten
Als verdriet steeds weer komt knagen,
herinner je dan de mooie dagen,
pijn en herinnering, beide blijven,
maar op een dag zal je zien
dat de kracht van herinnering
alle pijn met een glimlach bedekt